ارزیابی حساسیت روش مستقیم درتشخیص تریکوموناس واژینالیس درمقایسه با محیط کشت دورسه

تریکوموناس واژینالیس تک یاخته تاژکداری است که در ناحیه ادراری - تناسلی زندگی کرده و باعث بیماری تریکومونیازیس در زنان می شود حدود 200 میلیون نفر درسراسر دنیا به آن مبتلا هستند. روش های متعددی با حساسیت و ویژگی های متفاوت در تشخیص این انگل به کار می روند که یکی از آن ها روش مستقیم با استفاده از ترشحات واژن است که نسبت به سایر روش ها روشی ساده، سریع و کم هزینه است. مواد و روش ها: متغیرهای مونوگرافیک به وسیله پرسشنامه که حاوی متغیرهای جمع آوری شده از 160 نفر از زنان مراجعه کننده به مرکز بهداشتی شهرستان خرم آباد بوسیله اسبیکولوم و دو سواپ پنبه ای نگهداری شده در محلول گلوگز از ترشحات واژن نمونه برداری شد که یکی ازنمونه ها در سرم فیزیولوژی و به صورت مستقیم در زیر میکروسکوپ برررسی شد و دیگری در محیط کشت دورسه کشت داده شد. یافته ها: از 160 زن مشکوک به تریکو مونیازیس به ترتیب 8/11% و 75/18% با روش مستقیم وکشت مثبت بودند که حساسیت روش مستقیم در این مطالعه5/63 درصد بود. یافته های ما بیانگر آن است که 30% زنان آلوده در گروه سنی 35-31 سال هستند. این گروه سنی دارای بیشترین فراوانی نسبی است . اکثر مبتلایان (43/0) بی سواد یا دارای تحصیلات ابتدائی بودند بحث و نتیجه گیری: حساسیت روش مستقیم نسبت به روش کشت (به عنوان استاندارد) 5/63 درصد بوده که حساسیت نسبتاً پایینی است. گرچه با کوتاه کردن فاصله زمانی نمونه برداری تا انجام ازمایش، استفاده از میکروسکوپیست های ماهر ونمونه های مختلف باعث اصلاح این روش می گردند ولی ما توصیه می کنیم که از متدهای با حساسیت بیشتر مانند کشت وpcr باید برای تشخیص استفاده شود